M. Angelo - Modlitwa Strudzonego Człowieka

​

****

Gdy Anielski wzrok, rozpoczął trzeci rok

Z rozsądku bez żadnego wyjątku

Upiorne Moje myśli, żaden tak nie wymyślił

Stoję i ponownie Serce mi płonie

O Swej przyszłości, grając ze śmiercią w kości

Serce z kamienia, ciągle się zmienia

I szuka Swego dobroczyńcę ukochanego

Jednak spuszczony wzrok, o śmierci o krok

Nie daje wygrać i z Jego ramion wyrwać

Trudno, przegrywam z innego Świata do Was przybywam

 

****

 

Was Tylko o jedno proszę, Swe modły do Was wznoszę

Nie zapominajcie o Mnie, bo żyłem dla Was skromnie

Dla Ciebie Panie me całe oddanie

Wybacz Moje zagubienie, dające Mi cierpienie

Lecz miłość jedna, staje się czasem wredna

I jak cierń krzyżowy, wbija się do głowy

Człowiek sercem kocha a po nocach szlocha

Ty Matko moja dla Mnie jak ostoja

Kochasz i do serca swego, przytulisz upokorzonego

Wiarą przy Tobie, nie słyszę słowa srogie

 

****

 

Dla tych strudzonych, w myślach zagubionych

Kieruje słowa co miłość dochowa

Kochajcie i bądźcie kochani, miłości oddani

Bo w każdej chwili, Ci co stracili

Żałować będą swego, uczucia utraconego

Mówił to człek, kiedyś kochany, teraz przez świat zapomniany

Uważajcie  na swe czynny i kochajcie Swe dziewczyny

To samo tyczy się Was, zdrada to perfidny kwas

Kochajcie tak jak by dla Was nie liczył się Świat

Bo krótki ten czas, o to proszę tylko Was

 

****